MASTER L - pług obracalny zawieszany
Uprawa międzyplonowa musi być przeprowadzona jak najszybciej po zbiorach. W rzeczywistości wybór metody uprawy musi zostać wcześniej przemyślany. Od tego wyboru zależy, jakie gatunki zostaną włączone do uprawy okrywowej. Przedstawiamy wskazówki dotyczące wysiewu nasion, rozwiązań związanych z okrywą glebową i niszczeniem międzyplonów.
Wybór jednej rośliny okrywowej lub wielu gatunków
W okresie międzyplonowym można wysiewać różne gatunki. W przypadku rzepaku często rozwiązaniem są samosiewy z poprzedniej uprawy. Alternatywnie można wysiać roślinę okrywową w siewie czystym lub nawet w mieszance. Najczęściej rośliny okrywowe są stosowane parami, jako mieszanki traw i bobowatych lub traw i roślin krzyżowych. W przypadku niektórych upraw, takich jak kukurydza lub sorgo, do zimowego okrycia gleby może wystarczyć mulczowanie. W takich przypadkach należy zapoznać się z lokalnymi przepisami.
Uprawa roślin okrywowych: samosiewy lub siew nasion
Uprawa międzyplonów jest dość prosta w przypadku samosiewów (na przykład rzepaku), ponieważ wystarczy pozwolić wykiełkować nasionom, które spadły na ziemię. Niemniej jednak, płytka uprawa ścierniska może przyspieszyć wschody. W przypadku potrzeby wysiewu roślin okrywowych, możliwe są różne strategie w zależności od wybranej rośliny.
Jeśli chodzi o potrzebne wyposażenie, to zależy ono od gatunku. Małe nasiona, na przykład roślin krzyżowych, mogą być wysiewane rzutowo. Inne, takie jak facelia (duże nasiona, które wymagają dogniatania) powinny być wysiewane z większą ostrożnością, przy użyciu siewnika zbożowego lub agregatu uprawowo-siewnego. Oprócz nich stosowane są również takie techniki, jak kultywator ścierniskowy z nabudowanym siewnikiem do poplonów. W rolnictwie konserwującym, rośliny okrywowe można wysiewać bezpośrednio podczas zbiorów. Mieszanki międzyplonowe mogą być wysiewane w kilku etapach, wtedy gdy rozmiary nasion różnych gatunków nie pasują do wyposażenia, ale ta metoda jest rzadka, ponieważ jest czasochłonna i bardziej kosztowna.
A co jeśli nie jest możliwe wysianie rośliny okrywowej?
W regionach, w których uprawia się kukurydzę, zbiory mogą być opóźnione, więc siew międzyplonów jest skazany na niepowodzenie, ponieważ temperatury są zbyt niskie, aby umożliwić prawidłowy wzrost biomasy. W tym przypadku można zastosować mulczowanie. Mulczowanie polega na rozdrabnianiu łodyg kukurydzy, a następnie ich przykryciu. Działanie to może być regulowane odpowiednimi przepisami. Jeśli tak jest, należy to zrobić w ciągu kilku dni od zbioru. Wymieszanie łodyg z glebą umożliwia ich rozkład i wiązanie azotu dostępnego w glebie.
Niszczenie międzyplonów przed siewem następnej rośliny
Niszczenie międzyplonów czasami podlega ograniczeniom prawnym w zakresie terminu. Z agronomicznego punktu widzenia, im bardziej rozwinięta jest roślina okrywowa, tym lepiej może wiązać azot, zwiększać zawartość materii organicznej i poprawiać strukturę gleby. Istnieje wiele technik niszczenia w zależności od gatunku i rodzajów praktyk rolniczych.
Najprostszą metodą jest pozostawienie uprawy okrywowej do zamarznięcia wraz z nadejściem zimy. W przeciwnym razie rośliny okrywowe można zniszczyć mechanicznie, za pomocą pługa, narzędzia talerzowego, wału (na zamarzniętej uprawie) lub rozdrabniacza. Techniki te można łączyć w celu skuteczniejszego niszczenia upraw. Możliwe jest również niszczenie chemiczne przy użyciu glifosatu. W rolnictwie konserwującym zaleca się stosowanie technik, które w jak najmniejszym stopniu odwracają glebę. W rolnictwie ekologicznym zabronione jest odchwaszczanie chemiczne. Podczas niszczenia roślin okrywowych należy pamiętać o zwalczaniu ślimaków, których populacja wzrasta w przypadku niektórych międzyplonów, a także o pozostałościach herbicydów, które mogą mieć wpływ na rośliny następcze.
