
Można wysiewać jeden gatunek w siewie czystym lub mieszankę międzyplonów wiążących azot. Mieszanie gatunków ma wiele zalet. Definicja, zalety i przykłady skutecznych mieszanek z agronomicznego punktu widzenia.
Wykorzystaj zalety każdego z gatunków, stosując odpowiednią mieszankę międzyplonów wiążących azot.
Mieszanka różnych gatunków roślin okrywowych może przynieść wiele korzyści, ponieważ zalety każdej z tych roślin łączą się ze sobą. Wszystkie z nich różnią się pod względem kiełkowania, rozwoju, wrażliwości na światło oraz pobierania wody i składników odżywczych. Ich połączenie zwiększa szanse na całkowite przykrycie pola przez rośliny okrywowe. Gwarantuje to również dobry rozwój roślin okrywowych w niepewnych warunkach pogodowych, co się zdarza w ostatnich latach. Ze względu na konkurencję między gatunkami produkowana jest większa ilość biomasy. Konkurencja między gatunkami również ogranicza ilość chwastów i ryzyko wystąpienia szkodników jednego gatunku, które mogłyby zniszczyć międzyplon w siewie czystym.
Mieszanka poprawia również strukturę gleby, ponieważ różne systemy korzeniowe rosną na odmiennych głębokościach, lepiej wypełniając glebę. Może to również obniżyć koszty, gdy tańsze nasiona są mieszane z droższymi.
Włącz bobowate do mieszanki międzyplonowej
Z agronomicznego punktu widzenia, jako międzyplon wiążący azot można wysiewać jedną roślinę bobowatą. Zaleca się jednak ograniczenie jej do 75% całkowitej uprawy okrywowej. Jest to mniej skuteczna metoda wiązania azotu w porównaniu z innymi roślinami uprawnymi, ale pozwala uwolnić azot dla następnej rośliny w płodozmianie. Jest często wysiewana jako część międzyplonu wiążącego azot. Pod względem fizjologicznym roślina ta pobiera azot z gleby na początku swojego cyklu, ale później pochłania azot atmosferyczny, pozostawiając go w glebie dla innych gatunków. Rośliny bobowate to również uprawy o wysokim plonie biomasy.

Jakie są kryteria agronomiczne stosowania mieszanki międzyplonów wiążących azot?
Aby opracować skuteczną mieszankę, przed wyborem gatunków warto pomyśleć o swoich celach.
- jeśli celem jest odbudowa struktury gleby, musisz połączyć gatunki o uzupełniających się systemach korzeniowych,
- jeśli celem jest ograniczenie wymywania azotu i uzyskanie zielonego nawozu, dobrze sprawdzi się mieszanie traw z bobowatymi.
Możliwe jest również zastąpienie traw roślinami z rodziny krzyżowych, które dokładniej pokrywają glebę.
W każdym przypadku należy wybrać mieszankę, która zmniejsza występowanie pasożytów.
Aby ułatwić wysiew nasion, należy wziąć pod uwagę rozmiar i gęstość nasion. Rośliny bobowate często mają większe nasiona i muszą być wysiewane głębiej. Mieszanka bobiku i gorczycy może być wysiewana w dwóch etapach: za pomocą siewnika zbożowego do wysiewu bobiku i rozsiewacza do wysiewu gorczycy.
Przykładowe mieszanki:
- wyka jara i owies,
- rzepa ozima i żyto,
- koniczyna czerwona i życica trwała,
- gorczyca i koniczyna,
- wyka, koniczyna i facelia,
- wyka, owies i facelia,
- pszenżyto i rzepa,
- owies i rzodkiew oleista,
- koniczyna, gorczyca i facelia.