W ostatnich latach coraz większą popularność zyskuje koncepcja rolnictwa regeneratywnego. Ma wiele zalet dla zdrowia gleby, populacji i ogólnie ekosystemów. Jego wkład w kwestie globalne jest coraz bardziej doceniany. To także forma rolnictwa niosąca ze sobą nowe praktyki rolnicze, których wdrożenie może zająć trochę czasu.
Zdrowie gleby: nacisk na regenerację
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych 40% gruntów na całym świecie uległo degradacji z powodu utraconej materii organicznej i bioróżnorodności, a także zanieczyszczenia wody. Rolnictwo regeneratywne może poprawić strukturę i żyzność gleby. W porównaniu z tradycyjnymi systemami zwiększa również zdolność gleby do zatrzymywania wody. Ponadto, oprócz propagowania roślin okrywowych i ograniczania uprawy gleby, rolnictwo regeneratywne stanowi doskonałą szansę na walkę z erozją gleby.
Walka ze zmianami klimatycznymi poprzez wiązanie węgla w glebie
Organizacja Narodów Zjednoczonych oszacowała, że wzrost zawartości węgla w glebie o 0,4% mógłby zrównoważyć roczny wzrost emisji gazów cieplarnianych, takich jak CO2. Praktyki rolnicze służące ochronie gleby, na których opiera się rolnictwo regeneratywne, mogą przejąć o 20% więcej węgla niż system konwencjonalny. Można zatem uznać, że rolnictwo regeneratywne i jego zdolność do sekwestracji węgla mogą być jednym z kluczowych rozwiązań pozwalających ograniczyć globalne ocieplenie.
Rolnictwo regeneratywne może chronić bioróżnorodność na świecie
Według raportu ONZ z 2019 r. 1 milion na 8 milionów gatunków na świecie jest zagrożonych wyginięciem. Utrata bioróżnorodności jest głównie konsekwencją działalności człowieka. Przyczyną są zmiany w użytkowaniu gruntów, zanieczyszczenie środowiska i zmiany klimatyczne. Tymczasem bioróżnorodność ma zasadnicze znaczenie dla naszego istnienia. Praktyki rolnictwa regeneratywnego mają na celu przywrócenie bioróżnorodności. Jego wkład jest nieoceniony, jeśli chodzi o wspieranie politycznych celów Unii Europejskiej, jakim jest odbudowa co najmniej 30% obszarów morskich i lądowych UE oraz pozostawienie 10% oceanów i lądów UE w stanie nienaruszonym, szczególnie na obszarach bogatych w węgiel. Praktyki rolnictwa regeneratywnego, które mogłyby poprawić sytuację to ograniczenie środków chemicznych, intensywnych praktyk uprawowych i monokultury, przy jednoczesnym zakładaniu użytków zielonych lub międzyplonów, przy użyciu odpornych genetycznie gatunków, długich płodozmianów itp.
Wdrażanie polityki wspierającej rolnictwo regeneratywne
Rolnictwo regeneratywne to złożony system, który wymaga wdrożenia. Wymaga to globalnej wizji gospodarstwa. Jednym z głównych wyzwań jest wdrożenie strategii, która umożliwi osiągnięcie tych ambitnych celów.
Pojawia się kilka kwestii:
- konieczność włączenia hodowli zwierząt do gospodarstw zajmujących się wyłącznie uprawą roślin stanowi prawdziwe wyzwanie dla rolników, którzy przez lata specjalizowali się w produkcji roślinnej. Konieczne są poważne inwestycje, aby przystosować gospodarstwa rolne,
- konieczne są badania rynku dotyczące nowych rodzajów produkcji pod kątem długich płodozmianów, hodowli zwierząt i wyspecjalizowanych sektorów upraw rolnych,
- potrzebna jest wspólna i indywidualna refleksja oraz odpowiednie szkolenie,
- gospodarstwa rolne stoją przed skomplikowaną transformacją, która może wiązać się z niższymi plonami i mniejszą rentownością. Dlatego też potrzebna jest pomoc gospodarcza, aby wesprzeć ich działania.
Źródła:
- https://www.tikehaucapital.com/~/media/Files/T/Tikehau-Capital-V2/documents/news-and-views/en/2023/understanding-regenerative-agriculture-def.pdf
- https://www.europarl.europa.eu/topics/en/article/20200109STO69929/biodiversity-loss-what-is-causing-it-and-why-is-it-a-concern