Jest tyle technik zarządzania minimalną uprawą, ile gospodarstw, które je stosują. Wyeliminowanie etapu orki jest jednak jednym ze stałych elementów, co oznacza brak odwracania i mieszania warstw gleby. Techniki uprawy minimalne wykorzystują alternatywne metody przygotowania łoża siewnego, uprawiając glebę na różnych głębokościach, z różną intensywnością i częstotliwością. Odpowiednie narzędzia i kluczowe etapy technik uprawy uproszczonej.
Narzędzia uprawowe przystosowane do metod uprawy uproszczonej
W zależności od gleby, jej zagęszczenia i roślin, które mają być zasiane, rolnicy mogą wybierać spośród szerokiej gamy technik uprawy w ramach metody uprawy minimalnej:
- Spulchnianie gleby na głębokości od 20 do 40 cm w celu odbudowy jej struktury. Spulchniacz rozluźnia glebę bez naruszania jej warstw.
- Głęboka uprawa bezorkowa na głębokości od 12 do 25 cm z tych samych powodów, co powyżej.
- Uprawa pasowa, polegająca na uprawie wyłącznie pasa przeznaczonego do siewu i przygotowaniu łoża siewnego na głębokości od 5 do 25 cm.
- Płytka uprawa w celu przygotowania łoża siewnego o głębokości od 2 do 15 cm. Można stosować różne narzędzia: kultywatory ścierniskowe z zębami i/lub talerzami, brony itp.
Techniki agronomiczne związane z uprawą uproszczoną
Odchwaszczanie w metodach uprawy uproszczonej
Mechaniczne odchwaszczanie (niszczenie siewek chwastów) jest zalecaną metodą przy uprawie minimalnej. Celem jest wymuszenie wschodów chwastów przed ich mechanicznym lub chemicznym zniszczeniem, aby ograniczyć ilość nasion chwastów w glebie. Często stosuje się systemowe środki chwastobójcze, takie jak glifosat. Jednak do niszczenia chwastów można również używać narzędzi mechanicznych. Innym sposobem na przerwanie cyklu rozwojowego chwastów związanym z uprawą roślin w uprawie uproszczonej, jest płodozmian. Rolnicy zmieniają gatunki w płodozmianie i dostosowują długość płodozmianu tak, aby nie przynosił korzyści żadnemu konkretnemu chwastowi.
Zarządzanie poplonami
Poplony dostarczają materii organicznej, a także nawożą i poprawiają strukturę gleby. Wybór rośliny poplonowej zależy od różnych kryteriów agronomicznych i organizacyjnych. Najczęściej stosowanymi gatunkami są: trawy, rośliny bobowate (groch, koniczyna, wyka), rośliny krzyżowe (rzodkiew, rzepa, gorczyca itp.) lub rośliny faceliowate (facelia). Zaleca się mieszanie 3 lub 4 gatunków z co najmniej jedną rośliną bobowatą, aby zapobiec niedoborom azotu. Siew można wykonać za pomocą kombajnu zbożowego, przy użyciu rozsiewacza nawozów, siewnika do poplonów na kultywatorze ścierniskowym, siewu bezpośredniego lub siewnika konwencjonalnego. Rośliny zostają zniszczone wraz z nadejściem mrozów, za pomocą wału, narzędzia mechanicznego, a nawet rozdrabniacza.
Siew przy uprawie uproszczonej
Plon główny jest wysiewany w pozostałości po poprzedniej uprawie lub w okrywę roślinną. W obu przypadkach rząd wysiewu musi być oczyszczony, aby zapewnić dobry kontakt nasion z glebą. Możliwe jest zastosowanie rozdrabniacza, a następnie płytkiej uprawy gleby w celu lepszego rozkładu resztek pożniwnych. Rośliny uprawne mogą być wysiewane bezpośrednio w resztki pożniwne, o ile siewnik jest w stanie usunąć je z rzędu wysiewu. Siewniki używane do uprawy minimalnej obejmują zarówno narzędzia konwencjonalne, jak i narzędzia do siewu bezpośredniego, w tym specjalne siewniki do uprawy uproszczonej. Często zaleca się przeprowadzenie nawożenia punktowego podczas siewu, aby zapewnić uprawom dobry start.